wynlic
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *wunnjulīk (“joyous”), equivalent to wynn + -līċ. Cognate with Old High German wunnilīh.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwyn.liːt͡ʃ/
Declension
Declension of wynlīċ — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | wynlīċ | wynlīċ, wynlīċu, wynlīċo | wynlīċ |
Accusative | wynlīcne | wynlīċe | wynlīċ |
Genitive | wynlīċes | wynlīcre | wynlīċes |
Dative | wynlīċum | wynlīcre | wynlīċum |
Instrumental | wynlīċe | wynlīcre | wynlīċe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | wynlīċe | wynlīċa, wynlīċe | wynlīċ, wynlīċu, wynlīċo |
Accusative | wynlīċe | wynlīċa, wynlīċe | wynlīċ, wynlīċu, wynlīċo |
Genitive | wynlīcra | wynlīcra | wynlīcra |
Dative | wynlīċum | wynlīċum | wynlīċum |
Instrumental | wynlīċum | wynlīċum | wynlīċum |
Declension of wynlīċ — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | wynlīċa | wynlīċe | wynlīċe |
Accusative | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċe |
Genitive | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċan |
Dative | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċan |
Instrumental | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċan |
Accusative | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċan |
Genitive | wynlīcra, wynlīċena | wynlīcra, wynlīċena | wynlīcra, wynlīċena |
Dative | wynlīċum | wynlīċum | wynlīċum |
Instrumental | wynlīċum | wynlīċum | wynlīċum |
Derived terms
References
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “wynlíc”, in An Anglo-Saxon Dictionary, 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.