wojsko
See also: wòjskò
Old Polish
Alternative forms
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *vojьsko. By surface analysis, wojski + -o. First attested in the end of the 14th century..
Noun
wojsko n
- military (collection of soldiers)
- 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 21:
- Nyekthorzi z naszych slyachczyczow... ny pod (ni)czyyą chorąngwyą z naszey woyszki (de nostro exercitu) stanowycz szą obykli
- [Niektorzy z naszych ślachcicow... ni - pod - (ni)czyją chorągwią z naszej wojski (de nostro exercitu) stanowić się obykli]
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], page Moys 4:
- Woz faraonow y woyskø (currus... et exercitum Ex 15, 4) gego wrzvczyl gest w morze
- [Woz faraonow i wojskę (currus... et exercitum Ex 15, 4,) jego wrzucił jest w morze]
- 1930 [c. 1455], “Jud”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 21, 5:
- Kto nye prziszedl do woyski boszey (in exercitu domini) se wszego pokolenya israhelskego?
- [Kto nie przyszedł do wojski bożej (in exercitu domini) *ze *wszego *pokolenia *israhelskiego?]
- armed crowd
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 744:
- Takoz y yąly y *posnaly s nym z vyelykymy voyskamy luda
- [Takoż ji jęli i pognali s nim z wielikimi wojskami luda]
References
- Boryś, Wiesław (2005) “wojsko”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- Mańczak, Witold (2017) “wojsko”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wojsko”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
.jpg.webp)
wojsko
Etymology
Inherited from Old Polish wojsko. By surface analysis, wojski + -o.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɔj.skɔ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈvɔj.skɔ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔjskɔ
- Syllabification: woj‧sko
Noun
wojsko n (related adjective wojskowy)
- army (collection of soldiers)
- Synonyms: armia, oręż, siły zbrojne, żołnierz
- (chiefly in the plural, colloquial) group of soldiers
- (colloquial) service (obligatory service to work in the military)
- (in the plural) armed forces (groups of soldiers using means of combat of a specific type or designated to carry out tasks in a given area)
Declension
Derived terms
interjections
- jak nie urok, to przemarsz wojsk
Trivia
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), wojsko is one of the most used words in Polish, appearing 28 times in scientific texts, 44 times in news, 19 times in essays, 17 times in fiction, and 8 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 116 times, making it the 526th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]
References
- Ida Kurcz (1990) “wojsko”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 675
Further reading
- wojsko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wojsko in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wojsko”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Paweł Kupiszewski (15.06.2023) “WOJSKO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wojsko”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wojsko”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wojsko”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 683
Silesian
Etymology
Inherited from Old Polish wojsko.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɔjskɔ/
- Rhymes: -ɔjskɔ
- Syllabification: woj‧sko
Noun
wojsko n (related adjective wojskowy)
Declension
Further reading
- wojsko in silling.org
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.