werdykt

Polish

Etymology

Borrowed from English verdict, from Middle English verdit, from Old French verdit, from veir (“true”) + dit (“saying”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɛr.dɨkt/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrdɨkt
  • Syllabification: wer‧dykt

Noun

werdykt m inan

  1. verdict

Declension
Declension of werdykt
singular plural
nominative werdykt werdykty
genitive werdyktu werdyktów
dative werdyktowi werdyktom
accusative werdykt werdykty
instrumental werdyktem werdyktami
locative werdykcie werdyktach
vocative werdykcie werdykty

Further reading
  • werdykt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • werdykt in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.