vinciendus

Latin

Etymology

Future passive participle of vinciō.

Participle

vinciendus m (feminine vincienda, neuter vinciendum); first/second declension

  1. which is to be bound

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative vinciendus vincienda vinciendum vinciendī vinciendae vincienda
Genitive vinciendī vinciendae vinciendī vinciendōrum vinciendārum vinciendōrum
Dative vinciendō vinciendō vinciendīs
Accusative vinciendum vinciendam vinciendum vinciendōs vinciendās vincienda
Ablative vinciendō vinciendā vinciendō vinciendīs
Vocative vinciende vincienda vinciendum vinciendī vinciendae vincienda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.