verwrijven
Dutch
Etymology
From Middle Dutch verwriven. Equivalent to ver- + wrijven.
Pronunciation
- IPA(key): /vərˈvrɛi̯.və(n)/, /vɛrˈvrɛi̯.və(n)/
Audio (file) - Hyphenation: ver‧wrij‧ven
- Rhymes: -ɛi̯vən
Verb
verwrijven
Inflection
Inflection of verwrijven (strong class 1, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | verwrijven | |||
past singular | verwreef | |||
past participle | verwreven | |||
infinitive | verwrijven | |||
gerund | verwrijven n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verwrijf | verwreef | ||
2nd person sing. (jij) | verwrijft | verwreef | ||
2nd person sing. (u) | verwrijft | verwreef | ||
2nd person sing. (gij) | verwrijft | verwreeft | ||
3rd person singular | verwrijft | verwreef | ||
plural | verwrijven | verwreven | ||
subjunctive sing.1 | verwrijve | verwreve | ||
subjunctive plur.1 | verwrijven | verwreven | ||
imperative sing. | verwrijf | |||
imperative plur.1 | verwrijft | |||
participles | verwrijvend | verwreven | ||
1) Archaic. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.