verbakken
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /vərˈbɑ.kə(n)/, /vɛrˈbɑ.kə(n)/
- Hyphenation: ver‧bak‧ken
- Rhymes: -ɑkən
Etymology 1
From Middle Dutch verbacken. Equivalent to ver- + bakken (“to bake”).
Verb
verbakken
Inflection
Inflection of verbakken (weak with strong past participle, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | verbakken | |||
past singular | verbakte | |||
past participle | verbakken | |||
infinitive | verbakken | |||
gerund | verbakken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verbak | verbakte | ||
2nd person sing. (jij) | verbakt | verbakte | ||
2nd person sing. (u) | verbakt | verbakte | ||
2nd person sing. (gij) | verbakt | verbakte | ||
3rd person singular | verbakt | verbakte | ||
plural | verbakken | verbakten | ||
subjunctive sing.1 | verbakke | verbakte | ||
subjunctive plur.1 | verbakken | verbakten | ||
imperative sing. | verbak | |||
imperative plur.1 | verbakt | |||
participles | verbakkend | verbakken | ||
1) Archaic. |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Participle
verbakken
- past participle of verbakken
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.