unoculus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /uːˈno.ku.lus/, [uːˈnɔkʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /uˈno.ku.lus/, [uˈnɔːkulus]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ūnoculus | ūnocula | ūnoculum | ūnoculī | ūnoculae | ūnocula | |
Genitive | ūnoculī | ūnoculae | ūnoculī | ūnoculōrum | ūnoculārum | ūnoculōrum | |
Dative | ūnoculō | ūnoculō | ūnoculīs | ||||
Accusative | ūnoculum | ūnoculam | ūnoculum | ūnoculōs | ūnoculās | ūnocula | |
Ablative | ūnoculō | ūnoculā | ūnoculō | ūnoculīs | |||
Vocative | ūnocule | ūnocula | ūnoculum | ūnoculī | ūnoculae | ūnocula |
References
- “unoculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- unoculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.