umbifahan
Old Saxon
Conjugation
Conjugation of umbifāhan (strong class 7)
infinitive | umbifāhan | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | umbifāhu | umbifēng |
2nd person singular | umbifēhis | umbifēngi |
3rd person singular | umbifēhid | umbifēng |
plural | umbifāhad | umbifēngun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | umbifāhe | umbifēngi |
2nd person singular | umbifāhes | umbifēngis |
3rd person singular | umbifāhe | umbifēngi |
plural | umbifāhen | umbifēngin |
imperative | present | |
singular | umbifāh | |
plural | umbifāhad | |
participle | present | past |
umbifāhandi | umbifangan |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.