ubić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ubić, from Proto-Slavic *ubiti. By surface analysis, u- +‎ bić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ubit͡ɕ
  • Syllabification: u‧bić

Verb

ubić pf (imperfective ubijać)

  1. (transitive) to whisk, to beat, to whip, to churn
  2. (transitive) to tamp, to compact (by beating), to pack, to compress
  3. (transitive) to slaughter (an animal), to slay

Conjugation
Conjugation of ubić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ubić
future tense 1st ubiję ubijemy
2nd ubijesz ubijecie
3rd ubije ubiją
impersonal ubije się
past tense 1st ubiłem,
-(e)m ubił		 ubiłam,
-(e)m ubiła		 ubiłom,
-(e)m ubiło		 ubiliśmy,
-(e)śmy ubili		 ubiłyśmy,
-(e)śmy ubiły
2nd ubiłeś,
-(e)ś ubił		 ubiłaś,
-(e)ś ubiła		 ubiłoś,
-(e)ś ubiło		 ubiliście,
-(e)ście ubili		 ubiłyście,
-(e)ście ubiły
3rd ubił ubiła ubiło ubili ubiły
impersonal ubito
conditional 1st ubiłbym,
bym ubił		 ubiłabym,
bym ubiła		 ubiłobym,
bym ubiło		 ubilibyśmy,
byśmy ubili		 ubiłybyśmy,
byśmy ubiły
2nd ubiłbyś,
byś ubił		 ubiłabyś,
byś ubiła		 ubiłobyś,
byś ubiło		 ubilibyście,
byście ubili		 ubiłybyście,
byście ubiły
3rd ubiłby,
by ubił		 ubiłaby,
by ubiła		 ubiłoby,
by ubiło		 ubiliby,
by ubili		 ubiłyby,
by ubiły
impersonal ubito by
imperative 1st niech ubiję ubijmy
2nd ubij ubijcie
3rd niech ubije niech ubiją
passive adjectival participle ubity ubita ubite ubici ubite
anterior adverbial participle ubiwszy
verbal noun ubicie

Further reading
  • ubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.