tryb

Polish

Etymology

Borrowed from German Trieb, from Middle High German trīp, from trīben.

Pronunciation
  • IPA(key): /trɨp/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨp
  • Syllabification: tryb

Noun

tryb m inan

  1. mode (rules of operation)
    tryb życia ― way of life
  2. (grammar) mood
    tryb oznajmujący, tryb orzekający ― indicative mood
    tryb przypuszczający ― conditional mood
    tryb rozkazujący ― imperative mood
    tryb łączący ― subjunctive mood
    tryb życzący ― optative mood
  3. (chiefly in the plural) cogwheel

Declension
Declension of tryb
singular plural
nominative tryb tryby
genitive trybu trybów
dative trybowi trybom
accusative tryb tryby
instrumental trybem trybami
locative trybie trybach
vocative trybie tryby

Further reading
  • tryb in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tryb in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.