teni

See also: tɛni and teñí

Chamicuro

Noun

teni

  1. breast

Cora

Etymology

From Proto-Uto-Aztecan *tïni.

Noun

teni

  1. mouth

References

Esperanto

Etymology

Borrowed from Latin teneō, Italian tenere and French tenir.

Pronunciation
  • Audio(file)
  • IPA(key): [ˈteni]
  • Rhymes: -eni
  • Hyphenation: te‧ni

Verb

teni (present tenas, past tenis, future tenos, conditional tenus, volitive tenu)

  1. to hold, to keep (hold on to)
    • 1932, L. L. Zamenhof, transl., Fabeloj de Andersen:
      “Mi faris eltrovon, la plej grandan de post jarcentoj!” li krias, “kaj de pli ol dudek jaroj oni min tenas ĉi tie enŝlositan!”
      “I made a discovery, the greatest in centuries!” he cries, “and they've kept me locked up here for more than twenty years!”
    • 1933, Vasilij Eroŝenko, El vivo de ĉukĉoj:
      En la manoj li tenas kaptoŝnuron.
      He's holding a lasso in his hands.

Conjugation
Conjugation of teni
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense tenas tenis tenos
active participle tenanta tenantaj teninta tenintaj tenonta tenontaj
acc. tenantan tenantajn tenintan tenintajn tenontan tenontajn
passive participle tenata tenataj tenita tenitaj tenota tenotaj
acc. tenatan tenatajn tenitan tenitajn tenotan tenotajn
nominal active participle tenanto tenantoj teninto tenintoj tenonto tenontoj
acc. tenanton tenantojn teninton tenintojn tenonton tenontojn
nominal passive participle tenato tenatoj tenito tenitoj tenoto tenotoj
acc. tenaton tenatojn teniton tenitojn tenoton tenotojn
adverbial active participle tenante teninte tenonte
adverbial passive participle tenate tenite tenote
infinitive teni imperative tenu conditional tenus

Derived terms
  • alteni (“to hold on, cling (to)”, transitive verb)
  • alteniĝi (“to adhere, cling”, intransitive verb)
  • antaŭteni (“to present (to someone)”)
  • bonteni (“to maintain”)
  • elteni (“to endure”)
  • enteni (“to contain”)
  • reteni (“to retain”)
  • tenilo (“handle; haft”)

Turkish

Noun

teni

  1. accusative singular of ten
  2. third-person singular possessive of ten
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.