tagú
See also: tagu
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtɒɡuː]
- Hyphenation: ta‧gú
- Rhymes: -ɡuː
Adjective
tagú (not comparable)
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | tagú | tagúak |
accusative | tagút | tagúakat |
dative | tagúnak | tagúaknak |
instrumental | tagúval | tagúakkal |
causal-final | tagúért | tagúakért |
translative | tagúvá | tagúakká |
terminative | tagúig | tagúakig |
essive-formal | tagúként | tagúakként |
essive-modal | — | — |
inessive | tagúban | tagúakban |
superessive | tagún | tagúakon |
adessive | tagúnál | tagúaknál |
illative | tagúba | tagúakba |
sublative | tagúra | tagúakra |
allative | tagúhoz | tagúakhoz |
elative | tagúból | tagúakból |
delative | tagúról | tagúakról |
ablative | tagútól | tagúaktól |
non-attributive possessive - singular |
tagúé | tagúaké |
non-attributive possessive - plural |
tagúéi | tagúakéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.