succipio
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /sukˈki.pi.oː/, [s̠ʊkˈkɪpioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /sutˈt͡ʃi.pi.o/, [sutˈt͡ʃiːpiɔ]
Verb
succipiō (present infinitive succipere, perfect active succēpī, supine succeptum); third conjugation iō-variant
- Alternative form of suscipiō
Conjugation
Conjugation of succipiō (third conjugation iō-variant) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | succipiō | succipis | succipit | succipimus | succipitis | succipiunt |
imperfect | succipiēbam | succipiēbās | succipiēbat | succipiēbāmus | succipiēbātis | succipiēbant | |
future | succipiam | succipiēs | succipiet | succipiēmus | succipiētis | succipient | |
perfect | succēpī | succēpistī | succēpit | succēpimus | succēpistis | succēpērunt, succēpēre | |
pluperfect | succēperam | succēperās | succēperat | succēperāmus | succēperātis | succēperant | |
future perfect | succēperō | succēperis | succēperit | succēperimus | succēperitis | succēperint | |
passive | present | succipior | succiperis, succipere | succipitur | succipimur | succipiminī | succipiuntur |
imperfect | succipiēbar | succipiēbāris, succipiēbāre | succipiēbātur | succipiēbāmur | succipiēbāminī | succipiēbantur | |
future | succipiar | succipiēris, succipiēre | succipiētur | succipiēmur | succipiēminī | succipientur | |
perfect | succeptus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | succeptus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | succeptus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | succipiam | succipiās | succipiat | succipiāmus | succipiātis | succipiant |
imperfect | succiperem | succiperēs | succiperet | succiperēmus | succiperētis | succiperent | |
perfect | succēperim | succēperīs | succēperit | succēperīmus | succēperītis | succēperint | |
pluperfect | succēpissem | succēpissēs | succēpisset | succēpissēmus | succēpissētis | succēpissent | |
passive | present | succipiar | succipiāris, succipiāre | succipiātur | succipiāmur | succipiāminī | succipiantur |
imperfect | succiperer | succiperēris, succiperēre | succiperētur | succiperēmur | succiperēminī | succiperentur | |
perfect | succeptus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | succeptus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | succipe | — | — | succipite | — |
future | — | succipitō | succipitō | — | succipitōte | succipiuntō | |
passive | present | — | succipere | — | — | succipiminī | — |
future | — | succipitor | succipitor | — | — | succipiuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | succipere | succēpisse | succeptūrum esse | succipī | succeptum esse | succeptum īrī | |
participles | succipiēns | — | succeptūrus | — | succeptus | succipiendus, succipiundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
succipiendī | succipiendō | succipiendum | succipiendō | succeptum | succeptū |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.