spriog
Irish
Pronunciation
- (Munster) IPA(key): /sˠpʲɾʲʊɡ/
Verb
spriog (present analytic spriogann, future analytic spriogfaidh, verbal noun spriogadh, past participle spriogtha)
- Munster form of spreag (“urge; arouse; prompt”)
- 1939, Peig Sayers, “Inghean an Cheannaidhe”, in Marie-Louise Sjoestedt, Description d’un parler irlandais de Kerry (Bibliothèque de l'École des Hautes Études; 270) (overall work in French), Paris: Librairie Honoré Champion, page 197:
- Do bhí sí ag spriogadh fé nó go dtí gur thoiligh léi bheith le n‑a cois.
- She kept urging about it until he agreed to be along with her.
Conjugation
conjugation of spriog (first conjugation – A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | spriogaim | spriogann tú; spriogair† |
spriogann sé, sí | spriogaimid | spriogann sibh | spriogann siad; spriogaid† |
a spriogann; a spriogas | spriogtar |
past | spriog mé; spriogas | spriog tú; spriogais | spriog sé, sí | spriogamar; spriog muid | spriog sibh; spriogabhair | spriog siad; spriogadar | a spriog / ar spriog* |
spriogadh | |
past habitual | spriogainn | spriogtá | spriogadh sé, sí | spriogaimis; spriogadh muid | spriogadh sibh | spriogaidís; spriogadh siad | a spriogadh / a spriogadh* |
spriogtaí | |
future | spriogfaidh mé; spriogfad |
spriogfaidh tú; spriogfair† |
spriogfaidh sé, sí | spriogfaimid; spriogfaidh muid |
spriogfaidh sibh | spriogfaidh siad; spriogfaid† |
a spriogfaidh; a spriogfas | spriogfar | |
conditional | spriogfainn | spriogfá | spriogfadh sé, sí | spriogfaimis; spriogfadh muid | spriogfadh sibh | spriogfaidís; spriogfadh siad | a spriogfadh / a spriogfadh* |
spriogfaí | |
subjunctive | present | go sprioga mé; go spriogad† |
go sprioga tú; go spriogair† |
go sprioga sé, sí | go spriogaimid; go sprioga muid |
go sprioga sibh | go sprioga siad; go spriogaid† |
— | go spriogtar |
past | dá spriogainn | dá spriogtá | dá spriogadh sé, sí | dá spriogaimis; dá spriogadh muid |
dá spriogadh sibh | dá spriogaidís; dá spriogadh siad |
— | dá spriogtaí | |
imperative | spriogaim | spriog | spriogadh sé, sí | spriogaimis | spriogaigí; spriogaidh† |
spriogaidís | — | spriogtar | |
verbal noun | spriogadh | ||||||||
past participle | spriogtha |
* indirect relative
† archaic or dialect form
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.