sprawka

See also: Sprawka, sprawką, and Sprawką

Polish

Etymology

From sprawa +‎ -ka.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspraf.ka/
  • Rhymes: -afka
  • Syllabification: spraw‧ka
  • Homophone: Sprawka

Noun

sprawka f

  1. Diminutive of sprawa
  2. (colloquial) mischief, prank, rig, vagary
    Synonyms: figiel, psota, wybryk
  3. (colloquial) misdemeanor
    Synonym: występek

Declension
Declension of sprawka
singular plural
nominative sprawka sprawki
genitive sprawki sprawek
dative sprawce sprawkom
accusative sprawkę sprawki
instrumental sprawką sprawkami
locative sprawce sprawkach
vocative sprawko sprawki

Further reading
  • sprawka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.