spicigi

Esperanto

Etymology

From spico (“spice”, noun) +‎ -igi.

Pronunciation
  • IPA(key): [spit͡sˈiɡi]
  • Rhymes: -iɡi
  • Hyphenation: spic‧i‧gi

Verb

spicigi (present spicigas, past spicigis, future spicigos, conditional spicigus, volitive spicigu)

  1. (transitive) to season

Conjugation
Conjugation of spicigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense spicigas spicigis spicigos
active participle spiciganta spicigantaj spiciginta spicigintaj spicigonta spicigontaj
acc. spicigantan spicigantajn spicigintan spicigintajn spicigontan spicigontajn
passive participle spicigata spicigataj spicigita spicigitaj spicigota spicigotaj
acc. spicigatan spicigatajn spicigitan spicigitajn spicigotan spicigotajn
nominal active participle spiciganto spicigantoj spiciginto spicigintoj spicigonto spicigontoj
acc. spiciganton spicigantojn spiciginton spicigintojn spicigonton spicigontojn
nominal passive participle spicigato spicigatoj spicigito spicigitoj spicigoto spicigotoj
acc. spicigaton spicigatojn spicigiton spicigitojn spicigoton spicigotojn
adverbial active participle spicigante spiciginte spicigonte
adverbial passive participle spicigate spicigite spicigote
infinitive spicigi imperative spicigu conditional spicigus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.