spacja

Polish

Etymology

Borrowed from Latin spatium.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspat͡s.ja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: spac‧ja

Noun

spacja f

  1. space (gap between written characters, lines etc.)
  2. (typography) space (piece of metal type used to separate words, cast lower than other type so as not to take ink, especially one that is narrower than one en)
  3. (computing) space bar

Declension
Declension of spacja
singular plural
nominative spacja spacje
genitive spacji spacji/spacyj (archaic)
dative spacji spacjom
accusative spację spacje
instrumental spacją spacjami
locative spacji spacjach
vocative spacjo spacje

Derived terms
verb
  • spacjować

Further reading
  • spacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.