smaoinigh
Irish
Etymology
From Middle Irish smúainigid, from smúan (“reflection, consideration”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsˠmˠiːnʲə/
Verb
smaoinigh (present analytic smaoiníonn, future analytic smaoineoidh, verbal noun smaoineamh, past participle smaoinithe)
- to think (ponder, go over in one’s head; conceive of; consider, judge)
- Smaoinigh sé ar mhórolc
- He conceived of great evil
- Fiú an smaoineoidh tú é?
- Will you even consider it?
Conjugation
conjugation of smaoinigh (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | smaoiním | smaoiníonn tú; smaoinír† |
smaoiníonn sé, sí | smaoinímid; smaoiníonn muid |
smaoiníonn sibh | smaoiníonn siad; smaoiníd† |
a smaoiníonn; a smaoiníos | smaoinítear |
past | smaoinigh mé; smaoiníos | smaoinigh tú; smaoinís | smaoinigh sé, sí | smaoiníomar; smaoinigh muid | smaoinigh sibh; smaoiníobhair | smaoinigh siad; smaoiníodar | a smaoinigh / ar smaoinigh* |
smaoiníodh | |
past habitual | smaoinínn | smaoiníteá | smaoiníodh sé, sí | smaoinímis; smaoiníodh muid | smaoiníodh sibh | smaoinídís; smaoiníodh siad | a smaoiníodh / a smaoiníodh* |
smaoinítí | |
future | smaoineoidh mé; smaoineod; smaoineochaidh mé† |
smaoineoidh tú; smaoineoir†; smaoineochaidh tú† |
smaoineoidh sé, sí; smaoineochaidh sé, sí† |
smaoineoimid; smaoineoidh muid; smaoineochaimid†; smaoineochaidh muid† |
smaoineoidh sibh; smaoineochaidh sibh† |
smaoineoidh siad; smaoineoid†; smaoineochaidh siad† |
a smaoineoidh; a smaoineos; a smaoineochaidh†; a smaoineochas† | smaoineofar; smaoineochar† | |
conditional | smaoineoinn; smaoineochainn† | smaoineofá; smaoineochthᆠ| smaoineodh sé, sí; smaoineochadh sé, sí† | smaoineoimis; smaoineodh muid; smaoineochaimis†; smaoineochadh muid† | smaoineodh sibh; smaoineochadh sibh† | smaoineoidís; smaoineodh siad; smaoineochadh siad† | a smaoineodh; a smaoineochadh† / a smaoineodh*; a smaoineochadh*† |
smaoineofaí; smaoineochthaí† | |
subjunctive | present | go smaoiní mé; go smaoiníod† |
go smaoiní tú; go smaoinír† |
go smaoiní sé, sí | go smaoinímid; go smaoiní muid |
go smaoiní sibh | go smaoiní siad; go smaoiníd† |
— | go smaoinítear |
past | dá smaoinínn | dá smaoiníteá | dá smaoiníodh sé, sí | dá smaoinímis; dá smaoiníodh muid |
dá smaoiníodh sibh | dá smaoinídís; dá smaoiníodh siad |
— | dá smaoinítí | |
imperative | smaoiním | smaoinigh | smaoiníodh sé, sí | smaoinímis | smaoinígí; smaoinídh† |
smaoinídís | — | smaoinítear | |
verbal noun | smaoineamh | ||||||||
past participle | smaoinithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
Synonyms
- machnaigh
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “smaoinigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.