schijf

Dutch

Etymology

From Middle Dutch schîve, from Old Dutch *skīva, from Proto-Germanic *skībǭ. Cognate with German Scheibe, English shive, Old Norse skífa.

Pronunciation

IPA^(key): /sxɛi̯f/
audio (Belgium) (file)
Audio (file)
Hyphenation: schijf
Rhymes: -ɛi̯f
Homophone: Schijf

Noun

schijf f (plural schijven, diminutive schijfje n)

disk
een harde schijf: a computer hard disk
a slice
een schijfje citroen: a slice of lemon

Derived terms

bamischijf
Bretonse schijf
broodschijf
citroenschijf
draaischijf
harde schijf
knieschijf
pottenbakkersschijf
remschijf
schijfmolen
schijfpartitie
schijfrem

Descendants

Afrikaans: skyf
→ Papiamentu: schijfie (dated)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.