samengaan

Dutch

Etymology

samen (together) + gaan (to go)

Pronunciation

  • (file)

Verb

samengaan

  1. to fit together, to match
    Synonym: matchen
  2. to fuse
    Synonym: fuseren

Inflection

Inflection of samengaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive samengaan
past singular ging samen
past participle samengegaan
infinitive samengaan
gerund samengaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular ga samenging samensamengasamenging
2nd person sing. (jij) gaat samenging samensamengaatsamenging
2nd person sing. (u) gaat samenging samensamengaatsamenging
2nd person sing. (gij) gaat samengingt samensamengaatsamengingt
3rd person singular gaat samenging samensamengaatsamenging
plural gaan samengingen samensamengaansamengingen
subjunctive sing.1 ga samenginge samensamengasamenginge
subjunctive plur.1 gaan samengingen samensamengaansamengingen
imperative sing. ga samen
imperative plur.1 gaat samen
participles samengaandsamengegaan
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.