rozbiec

Polish

Etymology

From roz- +‎ biec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔz.bjɛt͡s/
  • Rhymes: -ɔzbjɛt͡s
  • Syllabification: roz‧biec

Verb

rozbiec pf (imperfective rozbiegać)

  1. (reflexive with się) to run away from one another, to run in different directions
  2. (reflexive with się) to fan out, to scatter, to diverge

Conjugation
Conjugation of rozbiec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozbiec
future tense 1st rozbiegnę rozbiegniemy
2nd rozbiegniesz rozbiegniecie
3rd rozbiegnie rozbiegną
impersonal rozbiegnie się
past tense 1st rozbiegłem,
-(e)m rozbiegł		 rozbiegłam,
-(e)m rozbiegła		 rozbiegłom,
-(e)m rozbiegło		 rozbiegliśmy,
-(e)śmy rozbiegli		 rozbiegłyśmy,
-(e)śmy rozbiegły
2nd rozbiegłeś,
-(e)ś rozbiegł		 rozbiegłaś,
-(e)ś rozbiegła		 rozbiegłoś,
-(e)ś rozbiegło		 rozbiegliście,
-(e)ście rozbiegli		 rozbiegłyście,
-(e)ście rozbiegły
3rd rozbiegł rozbiegła rozbiegło rozbiegli rozbiegły
impersonal rozbiegnięto
conditional 1st rozbiegłbym,
bym rozbiegł		 rozbiegłabym,
bym rozbiegła		 rozbiegłobym,
bym rozbiegło		 rozbieglibyśmy,
byśmy rozbiegli		 rozbiegłybyśmy,
byśmy rozbiegły
2nd rozbiegłbyś,
byś rozbiegł		 rozbiegłabyś,
byś rozbiegła		 rozbiegłobyś,
byś rozbiegło		 rozbieglibyście,
byście rozbiegli		 rozbiegłybyście,
byście rozbiegły
3rd rozbiegłby,
by rozbiegł		 rozbiegłaby,
by rozbiegła		 rozbiegłoby,
by rozbiegło		 rozbiegliby,
by rozbiegli		 rozbiegłyby,
by rozbiegły
impersonal rozbiegnięto by
imperative 1st niech rozbiegnę rozbiegnijmy
2nd rozbiegnij rozbiegnijcie
3rd niech rozbiegnie niech rozbiegną
anterior adverbial participle rozbiegłszy
verbal noun rozbiegnięcie

Further reading
  • rozbiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozbiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.