rekwizyt

Polish

Etymology

Borrowed from German Requisit, from Latin requīsītus.

Pronunciation

IPA^(key): /rɛkˈfi.zɨt/
Audio (file)
Rhymes: -izɨt
Syllabification: rek‧wi‧zyt

Noun

rekwizyt m inan

(theater, film) prop
Synonym: atrapa

Declension

Declension of rekwizyt

	singular	plural
nominative	rekwizyt	rekwizyty
genitive	rekwizytu	rekwizytów
dative	rekwizytowi	rekwizytom
accusative	rekwizyt	rekwizyty
instrumental	rekwizytem	rekwizytami
locative	rekwizycie	rekwizytach
vocative	rekwizycie	rekwizyty

Derived terms

adjective

rekwizytowy

nouns

rekwizytor
rekwizytornia

Related terms

adjective

rekwizycyjny

noun

rekwizycja

verbs

Further reading

rekwizyt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rekwizyt in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.