recaure

Catalan

Etymology

From re- + caure.

Pronunciation

Verb

recaure (first-person singular present recaic, first-person singular preterite recaiguí, past participle recaigut)

  1. (intransitive, medicine) to relapse
    Synonyms: reincidir, recidivar
  2. (intransitive) to backslide
    Synonyms: reincidir, recidivar
  3. (intransitive) to fall [+ sobre (object) = on/to]
    • 1962, Joan Fuster, Nosaltres, els valencians:
      Les responsabilitats polítiques requeien sobre la capital, i la capital, sola, no podia fer miracles.
      The political responsibilities fell to the capital, and the capital, alone, could not perform miracles.

Conjugation

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.