ratsuin

Ingrian

Etymology 1

From ratsu (steed) + -in.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈrɑt͡sui̯ne/, [ˈrɑt͡s̠ŭi̯n]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈrɑt͡sui̯n/, [ˈrɑt͡sui̯n]
  • Rhymes: -ɑt͡sui̯n
  • Hyphenation: rat‧suin

Noun

ratsuin

  1. (folk poetic) Diminutive of ratsu
    • 1916, V. Alava, quoting Vögla, “1946. Soikkola, Suija. VI1903”, in Väinö Salminen, V. Alava, editor, Suomen Kansan Vanhat Runot. Länsi-Inkerin runot, volume III2, Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, lines 5-6:
      Satuloi sata hevoista. // Sata ratsu(i)st' rakensi
      He saddled a hundred horses. // A hundred steeds he tacked up.
Declension
Declension of ratsuin (type 1/kärpäin, no gradation)
singular plural
nominative ratsuin ratsuiset
genitive ratsuisen ratsuisiin
partitive ratsuista, ratsuist ratsuisia
illative ratsuisee ratsuisii
inessive ratsuisees ratsuisiis
elative ratsuisest ratsuisist
allative ratsuiselle ratsuisille
adessive ratsuiseel ratsuisiil
ablative ratsuiselt ratsuisilt
translative ratsuiseks ratsuisiks
essive ratsuisenna, ratsuiseen ratsuisinna, ratsuisiin
exessive1) ratsuisent ratsuisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈrɑt͡sui̯n/, [ˈrɑt͡s̠ŭn]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈrɑt͡sui̯n/, [ˈrɑt͡sui̯n]
  • Rhymes: -ɑt͡sui̯n
  • Hyphenation: rat‧suin

Noun

ratsuin

  1. genitive plural of ratsu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.