rakonti

Esperanto

Etymology

From French raconter.

Pronunciation
  • IPA(key): /raˈkonti/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ra‧kon‧ti

Verb

rakonti (present rakontas, past rakontis, future rakontos, conditional rakontus, volitive rakontu)

  1. (transitive) to tell, to narrate, to relate, to recount
    • 1912, Hendrik Conscience, translated by Maria Posenaer, Rikke-tikke-tak‎:
      La mastro sidiĝis sur la amboson kiel iu, kiu sin preparas por rakonti
      The master sat down on the anvil like one who prepared himself to tell a story
    • 1999, Trans. Edwin Grobe, Tri Ceteraj Noveloj de Mark Twain‎:
      Mia patro akuzis plenceremonie la kaptiton kaj rakontis la eventojn de la nokto.
      My father formally accused the prisoner and detailed the happenings of the night.

Conjugation
Conjugation of rakonti
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense rakontas rakontis rakontos
active participle rakontanta rakontantaj rakontinta rakontintaj rakontonta rakontontaj
acc. rakontantan rakontantajn rakontintan rakontintajn rakontontan rakontontajn
passive participle rakontata rakontataj rakontita rakontitaj rakontota rakontotaj
acc. rakontatan rakontatajn rakontitan rakontitajn rakontotan rakontotajn
nominal active participle rakontanto rakontantoj rakontinto rakontintoj rakontonto rakontontoj
acc. rakontanton rakontantojn rakontinton rakontintojn rakontonton rakontontojn
nominal passive participle rakontato rakontatoj rakontito rakontitoj rakontoto rakontotoj
acc. rakontaton rakontatojn rakontiton rakontitojn rakontoton rakontotojn
adverbial active participle rakontante rakontinte rakontonte
adverbial passive participle rakontate rakontite rakontote
infinitive rakonti imperative rakontu conditional rakontus

Ido

Noun

rakonti

  1. plural of rakonto
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.