quiditas

Latin

Alternative forms

Etymology

From quid (what) + -tās (ness).

Pronunciation

Noun

quiditās f (genitive quiditātis); third declension

  1. (Medieval Latin) quiddity, whatness
    • c. 1250, Thomas Aquinas, chapter 4, in Dē ente et essentiā:
      Omnis autem essentia vel quiditās potest intelligī sine hōc, quod aliquid intelligātur dē esse suō; possum enim intelligere quid est homō vel phoenīx et tamen ignōrāre an esse habeat in rērum nātūrā.
      But every essence or quiddity can be understood without anything being understood about its existence; for I can understand what a man is, or a phoenix, and yet not know whether it has existence in the nature of things.

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative quiditās quiditātēs
Genitive quiditātis quiditātum
Dative quiditātī quiditātibus
Accusative quiditātem quiditātēs
Ablative quiditāte quiditātibus
Vocative quiditās quiditātēs
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.