quedo
See also: quedó
Catalan
Galician
Etymology 1
From Old Galician-Portuguese quedo (13th century, Cantigas de Santa Maria), inherited from Latin quiētus, perfect passive participle of quiēscō (“I rest”), from quiēs (“rest”). Doublet of quieto.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkeðʊ]
References
- “quedo” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “quedo” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “quedo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “quedo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈke.du/
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˈke.do/
- (Portugal) IPA(key): /ˈke.du/ [ˈke.ðu]
- Hyphenation: que‧do
Alternative forms
- quêdo (obsolete)
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈkɛ.du/
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˈkɛ.do/
- (Portugal) IPA(key): /ˈkɛ.du/ [ˈkɛ.ðu]
Further reading
Spanish
Etymology
Inherited from Vulgar Latin quētus, from Latin quiētus. Doublet of the borrowed quieto. Compare English coy and quiet.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkedo/ [ˈke.ð̞o]
- Rhymes: -edo
- Syllabification: que‧do
Related terms
Further reading
- “quedo”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.