przymiot

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish przymiot. By surface analysis, deverbal from przymiotać.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈpʂɨ.mjɔt/
Audio (file)
Rhymes: -ɨmjɔt
Syllabification: przy‧miot

Noun

przymiot m inan

(literary, poetic) virtue, quality
Synonyms: cnota, zaleta
(obsolete, pathology) syphilis
Synonyms: franca, kiła, syfilis

Declension

Declension of przymiot

	singular	plural
nominative	przymiot	przymioty
genitive	przymiotu	przymiotów
dative	przymiotowi	przymiotom
accusative	przymiot	przymioty
instrumental	przymiotem	przymiotami
locative	przymiocie	przymiotach
vocative	przymiocie	przymioty

Derived terms

adjective

przymiotny

noun

przymiotnik

Related terms

adjective

przymiotnikowy

adverb

przymiotno

Further reading

przymiot in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
przymiot in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.