przybiec

Polish

Etymology

From przy- +‎ biec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.bjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨbjɛt͡s
  • Syllabification: przy‧biec

Verb

przybiec pf (imperfective przybiegać)

  1. (intransitive) to run up to, to approach by running

Conjugation
Conjugation of przybiec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przybiec
future tense 1st przybiegnę przybiegniemy
2nd przybiegniesz przybiegniecie
3rd przybiegnie przybiegną
impersonal przybiegnie się
past tense 1st przybiegłem,
-(e)m przybiegł		 przybiegłam,
-(e)m przybiegła		 przybiegłom,
-(e)m przybiegło		 przybiegliśmy,
-(e)śmy przybiegli		 przybiegłyśmy,
-(e)śmy przybiegły
2nd przybiegłeś,
-(e)ś przybiegł		 przybiegłaś,
-(e)ś przybiegła		 przybiegłoś,
-(e)ś przybiegło		 przybiegliście,
-(e)ście przybiegli		 przybiegłyście,
-(e)ście przybiegły
3rd przybiegł przybiegła przybiegło przybiegli przybiegły
impersonal przybiegnięto
conditional 1st przybiegłbym,
bym przybiegł		 przybiegłabym,
bym przybiegła		 przybiegłobym,
bym przybiegło		 przybieglibyśmy,
byśmy przybiegli		 przybiegłybyśmy,
byśmy przybiegły
2nd przybiegłbyś,
byś przybiegł		 przybiegłabyś,
byś przybiegła		 przybiegłobyś,
byś przybiegło		 przybieglibyście,
byście przybiegli		 przybiegłybyście,
byście przybiegły
3rd przybiegłby,
by przybiegł		 przybiegłaby,
by przybiegła		 przybiegłoby,
by przybiegło		 przybiegliby,
by przybiegli		 przybiegłyby,
by przybiegły
impersonal przybiegnięto by
imperative 1st niech przybiegnę przybiegnijmy
2nd przybiegnij przybiegnijcie
3rd niech przybiegnie niech przybiegną
anterior adverbial participle przybiegłszy
verbal noun przybiegnięcie

Further reading
  • przybiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przybiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.