poliendus

Latin

Etymology

Future passive participle of poliō

Participle

poliendus m (feminine polienda, neuter poliendum); first/second declension

  1. which is to be polished

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative poliendus polienda poliendum poliendī poliendae polienda
Genitive poliendī poliendae poliendī poliendōrum poliendārum poliendōrum
Dative poliendō poliendae poliendō poliendīs poliendīs poliendīs
Accusative poliendum poliendam poliendum poliendōs poliendās polienda
Ablative poliendō poliendā poliendō poliendīs poliendīs poliendīs
Vocative poliende polienda poliendum poliendī poliendae polienda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.