pluralis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pluːˈraː.lis/, [pɫ̪uːˈräːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pluˈra.lis/, [pluˈräːlis]
Adjective
plūrālis (neuter plūrāle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | plūrālis | plūrāle | plūrālēs | plūrālia | |
Genitive | plūrālis | plūrālium | |||
Dative | plūrālī | plūrālibus | |||
Accusative | plūrālem | plūrāle | plūrālēs plūrālīs |
plūrālia | |
Ablative | plūrālī | plūrālibus | |||
Vocative | plūrālis | plūrāle | plūrālēs | plūrālia |
Derived terms
- pluralis majestatis = pluralis majestaticus
- pluralis modestiae
- pluralis communis
Related terms
- plūrālitās
- plūrāliter
- plūrātīvus
- plūs
Descendants
Declension
Third-declension noun (i-stem).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | plūrālis | plūrālēs |
Genitive | plūrālis | plūrālium |
Dative | plūrālī | plūrālibus |
Accusative | plūrālem | plūrālēs plūrālīs |
Ablative | plūrāle | plūrālibus |
Vocative | plūrālis | plūrālēs |
References
- “pluralis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pluralis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.