perdoctus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of perdoceō.

Participle

perdoctus (feminine perdocta, neuter perdoctum); first/second-declension participle

  1. instructed

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative perdoctus perdocta perdoctum perdoctī perdoctae perdocta
Genitive perdoctī perdoctae perdoctī perdoctōrum perdoctārum perdoctōrum
Dative perdoctō perdoctō perdoctīs
Accusative perdoctum perdoctam perdoctum perdoctōs perdoctās perdocta
Ablative perdoctō perdoctā perdoctō perdoctīs
Vocative perdocte perdocta perdoctum perdoctī perdoctae perdocta

References

  • perdoctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.