paululus
Latin
Etymology
Diminutive form of paulus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈpau̯.lu.lus/, [ˈpäu̯ɫ̪ʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpau̯.lu.lus/, [ˈpäːu̯lulus]
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | paululus | paulula | paululum | paululī | paululae | paulula | |
Genitive | paululī | paululae | paululī | paululōrum | paululārum | paululōrum | |
Dative | paululō | paululō | paululīs | ||||
Accusative | paululum | paululam | paululum | paululōs | paululās | paulula | |
Ablative | paululō | paululā | paululō | paululīs | |||
Vocative | paulule | paulula | paululum | paululī | paululae | paulula |
References
- “paululus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “paululus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- paululus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.