ozdobnik

Polish

Etymology

From ozdobić +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔˈzdɔb.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -ɔbɲik
Syllabification: o‧zdob‧nik

Noun

ozdobnik m inan

decoration, adornment
Synonym: ozdoba
(music) ornament
(architecture) ornament
Synonym: ornament

Declension

Declension of ozdobnik

	singular	plural
nominative	ozdobnik	ozdobniki
genitive	ozdobnika	ozdobników
dative	ozdobnikowi	ozdobnikom
accusative	ozdobnik	ozdobniki
instrumental	ozdobnikiem	ozdobnikami
locative	ozdobniku	ozdobnikach
vocative	ozdobniku	ozdobniki

Further reading

ozdobnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
ozdobnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.