osoen

Basque

Adjective

osoen

  1. superlative degree of oso

Declension
Declension of osoen (adjective, ending in consonant)
indefinite singular plural
absolutive osoen osoena osoenak
ergative osoenek osoenak osoenek
dative osoeni osoenari osoenei
genitive osoenen osoenaren osoenen
comitative osoenekin osoenarekin osoenekin
causative osoenengatik osoenarengatik osoenengatik
benefactive osoenentzat osoenarentzat osoenentzat
instrumental osoenez osoenaz osoenez
inessive anim. osoenengan osoenarengan osoenengan
inanim. osoenetan osoenean osoenetan
locative anim. — — —
inanim. osoenetako osoeneko osoenetako
allative anim. osoenengana osoenarengana osoenengana
inanim. osoenetara osoenera osoenetara
terminative anim. osoenenganaino osoenarenganaino osoenenganaino
inanim. osoenetaraino osoeneraino osoenetaraino
directive anim. osoenenganantz osoenarenganantz osoenenganantz
inanim. osoenetarantz osoenerantz osoenetarantz
destinative anim. osoenenganako osoenarenganako osoenenganako
inanim. osoenetarako osoenerako osoenetarako
ablative anim. osoenengandik osoenarengandik osoenengandik
inanim. osoenetatik osoenetik osoenetatik
partitive osoenik — —
prolative osoentzat — —

Adjective

osoen

  1. genitive plural of oso
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.