ortak

Albanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish اورتاق (ortak, “partner, associate”).

Pronunciation
  • IPA(key): [ɔɹˈtak]

Noun

ortak m (plural ortakë, definite ortaku, definite plural ortakët)

  1. partner, associate

Declension
Declension of ortak
indefinite definite
singular plural singular plural
nominative ortak ortake ortaku ortaket
accusative ortakun
dative ortaku ortakeve ortakut ortakevet
ablative ortakesh

References
  • Bufli, G., Rocchi, L. (2021) “ortak”, in A historical-etymological dictionary of Turkisms in Albanian (1555–1954), Trieste: Edizioni Università di Trieste, page 344

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish اورتاق (ortak).

Pronunciation
  • IPA(key): /ǒrtaːk/
  • Hyphenation: or‧tak

Noun

òrtāk m (Cyrillic spelling о̀рта̄к)

  1. (Bosnia, Serbia, Montenegro) partner, associate (in business)
  2. (Bosnia, Serbia, Montenegro) accomplice
  3. (colloquial, Bosnia, Serbia, Montenegro) friend, mate

Declension
Declension of ortak
singular plural
nominative òrtāk ortáci
genitive ortáka ortaka
dative ortaku ortacima
accusative ortaka ortake
vocative ortače ortaci
locative ortaku ortacima
instrumental ortakom ortacima

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اورتاق (ortak), ultimately from Proto-Turkic *orta (“middle”), from the verb *or-. Compare orta.

Pronunciation
  • IPA(key): /oɾˈtak/
  • Hyphenation: or‧tak

Noun

ortak (definite accusative ortağı, plural ortaklar)

  1. common
  2. associate
  3. partner

Declension
Inflection
Nominative ortak
Definite accusative ortağı
Singular Plural
Nominative ortak ortaklar
Definite accusative ortağı ortakları
Dative ortağa ortaklara
Locative ortakta ortaklarda
Ablative ortaktan ortaklardan
Genitive ortağın ortakların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ortağım ortaklarım
2nd singular ortağın ortakların
3rd singular ortağı ortakları
1st plural ortağımız ortaklarımız
2nd plural ortağınız ortaklarınız
3rd plural ortakları ortakları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ortağımı ortaklarımı
2nd singular ortağını ortaklarını
3rd singular ortağını ortaklarını
1st plural ortağımızı ortaklarımızı
2nd plural ortağınızı ortaklarınızı
3rd plural ortaklarını ortaklarını
Dative
Singular Plural
1st singular ortağıma ortaklarıma
2nd singular ortağına ortaklarına
3rd singular ortağına ortaklarına
1st plural ortağımıza ortaklarımıza
2nd plural ortağınıza ortaklarınıza
3rd plural ortaklarına ortaklarına
Locative
Singular Plural
1st singular ortağımda ortaklarımda
2nd singular ortağında ortaklarında
3rd singular ortağında ortaklarında
1st plural ortağımızda ortaklarımızda
2nd plural ortağınızda ortaklarınızda
3rd plural ortaklarında ortaklarında
Ablative
Singular Plural
1st singular ortağımdan ortaklarımdan
2nd singular ortağından ortaklarından
3rd singular ortağından ortaklarından
1st plural ortağımızdan ortaklarımızdan
2nd plural ortağınızdan ortaklarınızdan
3rd plural ortaklarından ortaklarından
Genitive
Singular Plural
1st singular ortağımın ortaklarımın
2nd singular ortağının ortaklarının
3rd singular ortağının ortaklarının
1st plural ortağımızın ortaklarımızın
2nd plural ortağınızın ortaklarınızın
3rd plural ortaklarının ortaklarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular ortağım ortaklarım
2nd singular ortaksın ortaklarsın
3rd singular ortak
ortaktır		 ortaklar
ortaklardır
1st plural ortağız ortaklarız
2nd plural ortaksınız ortaklarsınız
3rd plural ortaklar ortaklardır

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.