ordningsam

Swedish

Etymology

ordning (order) + -sam (-some)

Adjective

ordningsam (comparative mer ordningsam, superlative mest ordningsam)

  1. orderly, organized (of a person)

Declension

Inflection of ordningsam
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular ordningsam mer ordningsam mest ordningsam
Neuter singular ordningsamt mer ordningsamt mest ordningsamt
Plural ordningsamma mer ordningsamma mest ordningsamma
Masculine plural3 ordningsamme mer ordningsamma mest ordningsamma
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 ordningsamme mer ordningsamme mest ordningsamme
All ordningsamma mer ordningsamma mest ordningsamma
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.