oppitunni

Ingrian

Etymology

From oppi (lesson) + tunni (hour).

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈopːiˌtunːi/, [ˈo̞pːĭˌtunʲː]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈopːiˌtunːi/, [ˈo̞pːiˌd̥unːi]
  • Rhymes: -unʲː, -unːi
  • Hyphenation: op‧pi‧tun‧ni

Noun

oppitunni

  1. class, lesson
    • 1936, D. I. Efimov, Lukukirja: Inkeroisia alkușkouluja vart (ensimäine osa), Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 8:
      Oppitunnin välil Katja sannoo:
      In between classes Katja says:

Declension

Declension of oppitunni (type 5/vahti, no gradation)
singular plural
nominative oppitunni oppitunnit
genitive oppitunnin oppitunniin, oppitunniloin
partitive oppitunnia oppitunnija, oppitunniloja
illative oppitunnii oppitunnii, oppitunniloihe
inessive oppitunniis oppitunniis, oppitunnilois
elative oppitunnist oppitunniist, oppitunniloist
allative oppitunnille oppitunniille, oppitunniloille
adessive oppitunniil oppitunniil, oppitunniloil
ablative oppitunnilt oppitunniilt, oppitunniloilt
translative oppitunniks oppitunniiks, oppitunniloiks
essive oppitunninna, oppitunniin oppitunniinna, oppitunniloinna, oppitunniin, oppitunniloin
exessive1) oppitunnint oppitunniint, oppitunniloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.