opitulus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /oˈpi.tu.lus/, [ɔˈpɪt̪ʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /oˈpi.tu.lus/, [oˈpiːt̪ulus]
Adjective
opitulus (feminine opitula, neuter opitulum); first/second-declension adjective
- (of Jupiter) aid-bringing
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | opitulus | opitula | opitulum | opitulī | opitulae | opitula | |
Genitive | opitulī | opitulae | opitulī | opitulōrum | opitulārum | opitulōrum | |
Dative | opitulō | opitulō | opitulīs | ||||
Accusative | opitulum | opitulam | opitulum | opitulōs | opitulās | opitula | |
Ablative | opitulō | opitulā | opitulō | opitulīs | |||
Vocative | opitule | opitula | opitulum | opitulī | opitulae | opitula |
References
- “opitulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- opitulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.