opitulus

Latin

Etymology

From ops ("aid") and tulī, suppletive perfect of ferō ("to bring"). Compare opifer.

Pronunciation

Adjective

opitulus (feminine opitula, neuter opitulum); first/second-declension adjective

  1. (of Jupiter) aid-bringing

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative opitulus opitula opitulum opitulī opitulae opitula
Genitive opitulī opitulae opitulī opitulōrum opitulārum opitulōrum
Dative opitulō opitulō opitulīs
Accusative opitulum opitulam opitulum opitulōs opitulās opitula
Ablative opitulō opitulā opitulō opitulīs
Vocative opitule opitula opitulum opitulī opitulae opitula

References

  • opitulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • opitulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.