ontblinken
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɔntˈblɪŋkə(n)/
- Hyphenation: ont‧blin‧ken
- Rhymes: -ɪŋkən
Inflection
Inflection of ontblinken (strong class 3a, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ontblinken | |||
past singular | ontblonk | |||
past participle | ontblonken | |||
infinitive | ontblinken | |||
gerund | ontblinken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | ontblink | ontblonk | ||
2nd person sing. (jij) | ontblinkt | ontblonk | ||
2nd person sing. (u) | ontblinkt | ontblonk | ||
2nd person sing. (gij) | ontblinkt | ontblonkt | ||
3rd person singular | ontblinkt | ontblonk | ||
plural | ontblinken | ontblonken | ||
subjunctive sing.1 | ontblinke | ontblonke | ||
subjunctive plur.1 | ontblinken | ontblonken | ||
imperative sing. | ontblink | |||
imperative plur.1 | ontblinkt | |||
participles | ontblinkend | ontblonken | ||
1) Archaic. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.