ojczym

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish oczszym, oczym, oćczym, ojczym, otczym, from Proto-Slavic *otьčimъ.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔj.t͡ʂɨm/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔjt͡ʂɨm
  • Syllabification: oj‧czym

Noun

ojczym m pers

  1. stepfather
    Coordinate terms: macocha, pasierb, pasierbica

Declension
Declension of ojczym
singular plural
nominative ojczym ojczymowie/ojczymi
genitive ojczyma ojczymów
dative ojczymowi ojczymom
accusative ojczyma ojczymów
instrumental ojczymem ojczymami
locative ojczymie ojczymach
vocative ojczymie ojczymowie/ojczymi

Derived terms
adjective
  • ojczymowski
noun
  • ojczymostwo

Descendants
  • → Old Ruthenian: ѡ҆йчымъ (o҆jčym)
    • Belarusian: айчы́м (ajčým)

Further reading
  • ojczym in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ojczym in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.