odurzenie

Polish

Etymology

From odurzyć +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.duˈʐɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧du‧rze‧nie

Noun

odurzenie n

  1. verbal noun of odurzyć
  2. stupor, trip (period of intoxication)

Declension
Declension of odurzenie
singular plural
nominative odurzenie odurzenia
genitive odurzenia odurzeń
dative odurzeniu odurzeniom
accusative odurzenie odurzenia
instrumental odurzeniem odurzeniami
locative odurzeniu odurzeniach
vocative odurzenie odurzenia

Further reading
  • odurzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odurzenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.