occultatio

Latin

Etymology

occultō + -tiō

Noun

occultātiō f (genitive occultātiōnis); third declension

  1. concealment
  2. insinuation

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative occultātiō occultātiōnēs
Genitive occultātiōnis occultātiōnum
Dative occultātiōnī occultātiōnibus
Accusative occultātiōnem occultātiōnēs
Ablative occultātiōne occultātiōnibus
Vocative occultātiō occultātiōnēs

Descendants

  • Catalan: ocultació
  • Dutch: occultatie
  • English: occultation
  • French: occulation
  • Galician: ocultación
  • Italian: occultazione
  • Occitan: ocultacion
  • Portuguese: ocultação
  • Spanish: ocultación

References

  • occultatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • occultatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • occultatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.