observito
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /obˈser.u̯i.toː/, [ɔpˈs̠ɛru̯ɪt̪oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /obˈser.vi.to/, [obˈsɛrvit̪o]
Verb
observitō (present infinitive observitāre, perfect active observitāvī, supine observitātum); first conjugation
Conjugation
Conjugation of observitō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | observitō | observitās | observitat | observitāmus | observitātis | observitant |
imperfect | observitābam | observitābās | observitābat | observitābāmus | observitābātis | observitābant | |
future | observitābō | observitābis | observitābit | observitābimus | observitābitis | observitābunt | |
perfect | observitāvī | observitāvistī | observitāvit | observitāvimus | observitāvistis | observitāvērunt, observitāvēre | |
pluperfect | observitāveram | observitāverās | observitāverat | observitāverāmus | observitāverātis | observitāverant | |
future perfect | observitāverō | observitāveris | observitāverit | observitāverimus | observitāveritis | observitāverint | |
passive | present | observitor | observitāris, observitāre |
observitātur | observitāmur | observitāminī | observitantur |
imperfect | observitābar | observitābāris, observitābāre |
observitābātur | observitābāmur | observitābāminī | observitābantur | |
future | observitābor | observitāberis, observitābere |
observitābitur | observitābimur | observitābiminī | observitābuntur | |
perfect | observitātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | observitātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | observitātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | observitem | observitēs | observitet | observitēmus | observitētis | observitent |
imperfect | observitārem | observitārēs | observitāret | observitārēmus | observitārētis | observitārent | |
perfect | observitāverim | observitāverīs | observitāverit | observitāverīmus | observitāverītis | observitāverint | |
pluperfect | observitāvissem | observitāvissēs | observitāvisset | observitāvissēmus | observitāvissētis | observitāvissent | |
passive | present | observiter | observitēris, observitēre |
observitētur | observitēmur | observitēminī | observitentur |
imperfect | observitārer | observitārēris, observitārēre |
observitārētur | observitārēmur | observitārēminī | observitārentur | |
perfect | observitātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | observitātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | observitā | — | — | observitāte | — |
future | — | observitātō | observitātō | — | observitātōte | observitantō | |
passive | present | — | observitāre | — | — | observitāminī | — |
future | — | observitātor | observitātor | — | — | observitantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | observitāre | observitāvisse | observitātūrum esse | observitārī | observitātum esse | observitātum īrī | |
participles | observitāns | — | observitātūrus | — | observitātus | observitandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
observitandī | observitandō | observitandum | observitandō | observitātum | observitātū |
References
- “observito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “observito”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- observito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.