obdormito
Latin
Verb
obdormītō (present infinitive obdormītāre, perfect active obdormītāvī, supine obdormītātum); first conjugation
- to fall asleep
- Synonyms: dormītō, obdormīscō, dormiō, obdormiō, cubō
- Antonyms: expergīscor, vigilō
Conjugation
Conjugation of obdormītō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obdormītō | obdormītās | obdormītat | obdormītāmus | obdormītātis | obdormītant |
imperfect | obdormītābam | obdormītābās | obdormītābat | obdormītābāmus | obdormītābātis | obdormītābant | |
future | obdormītābō | obdormītābis | obdormītābit | obdormītābimus | obdormītābitis | obdormītābunt | |
perfect | obdormītāvī | obdormītāvistī | obdormītāvit | obdormītāvimus | obdormītāvistis | obdormītāvērunt, obdormītāvēre | |
pluperfect | obdormītāveram | obdormītāverās | obdormītāverat | obdormītāverāmus | obdormītāverātis | obdormītāverant | |
future perfect | obdormītāverō | obdormītāveris | obdormītāverit | obdormītāverimus | obdormītāveritis | obdormītāverint | |
passive | present | obdormītor | obdormītāris, obdormītāre |
obdormītātur | obdormītāmur | obdormītāminī | obdormītantur |
imperfect | obdormītābar | obdormītābāris, obdormītābāre |
obdormītābātur | obdormītābāmur | obdormītābāminī | obdormītābantur | |
future | obdormītābor | obdormītāberis, obdormītābere |
obdormītābitur | obdormītābimur | obdormītābiminī | obdormītābuntur | |
perfect | obdormītātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | obdormītātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | obdormītātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obdormītem | obdormītēs | obdormītet | obdormītēmus | obdormītētis | obdormītent |
imperfect | obdormītārem | obdormītārēs | obdormītāret | obdormītārēmus | obdormītārētis | obdormītārent | |
perfect | obdormītāverim | obdormītāverīs | obdormītāverit | obdormītāverīmus | obdormītāverītis | obdormītāverint | |
pluperfect | obdormītāvissem | obdormītāvissēs | obdormītāvisset | obdormītāvissēmus | obdormītāvissētis | obdormītāvissent | |
passive | present | obdormīter | obdormītēris, obdormītēre |
obdormītētur | obdormītēmur | obdormītēminī | obdormītentur |
imperfect | obdormītārer | obdormītārēris, obdormītārēre |
obdormītārētur | obdormītārēmur | obdormītārēminī | obdormītārentur | |
perfect | obdormītātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | obdormītātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | obdormītā | — | — | obdormītāte | — |
future | — | obdormītātō | obdormītātō | — | obdormītātōte | obdormītantō | |
passive | present | — | obdormītāre | — | — | obdormītāminī | — |
future | — | obdormītātor | obdormītātor | — | — | obdormītantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | obdormītāre | obdormītāvisse | obdormītātūrum esse | obdormītārī | obdormītātum esse | obdormītātum īrī | |
participles | obdormītāns | — | obdormītātūrus | — | obdormītātus | obdormītandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
obdormītandī | obdormītandō | obdormītandum | obdormītandō | obdormītātum | obdormītātū |
References
- “obdormito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- obdormito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.