nyakai
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɲɒkɒji]
- Hyphenation: nya‧kai
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | nyakai |
accusative | — | nyakait |
dative | — | nyakainak |
instrumental | — | nyakaival |
causal-final | — | nyakaiért |
translative | — | nyakaivá |
terminative | — | nyakaiig |
essive-formal | — | nyakaiként |
essive-modal | — | nyakaiul |
inessive | — | nyakaiban |
superessive | — | nyakain |
adessive | — | nyakainál |
illative | — | nyakaiba |
sublative | — | nyakaira |
allative | — | nyakaihoz |
elative | — | nyakaiból |
delative | — | nyakairól |
ablative | — | nyakaitól |
non-attributive possessive - singular |
— | nyakaié |
non-attributive possessive - plural |
— | nyakaiéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.