normaalne

Estonian

Etymology

From Latin normālis + -ne.

Adjective

normaalne (genitive normaalse, partitive normaalset, comparative normaalsem, superlative kõige normaalsem or normaalseim)

  1. normal

Declension

Declension of normaalne (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular plural
nominative normaalne normaalsed
accusative nom.
gen. normaalse
genitive normaalsete
partitive normaalset normaalseid
illative normaalsesse normaalsetesse
normaalseisse
inessive normaalses normaalsetes
normaalseis
elative normaalsest normaalsetest
normaalseist
allative normaalsele normaalsetele
normaalseile
adessive normaalsel normaalsetel
normaalseil
ablative normaalselt normaalsetelt
normaalseilt
translative normaalseks normaalseteks
normaalseiks
terminative normaalseni normaalseteni
essive normaalsena normaalsetena
abessive normaalseta normaalseteta
comitative normaalsega normaalsetega

Derived terms

See also

Further reading

  • normaalne”, in [PSV] Eesti keele põhisõnavara sõnastik [Dictionary of Estonian Basic Vocabulary] (in Estonian) (online version, not updated), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2014
  • normaalne”, in [EKSS] Eesti keele seletav sõnaraamat [Descriptive Dictionary of the Estonian Language] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2009
  • normaalne”, in [ÕS] Eesti õigekeelsussõnaraamat ÕS 2018 [Estonian Spelling Dictionary] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2018, →ISBN
  • normaalne in Sõnaveeb (Eesti Keele Instituut)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.