neerslaan

Dutch

Etymology

From neer +‎ slaan.

Pronunciation
  • Audio(file)

Verb

neerslaan

  1. to fall down
    De sneeuw begon te neerslaan vlak voor zonsondergang.
    The snow began to fall down just before sunset.
    Tranen begonnen te neerslaan op haar wangen.
    Tears began to fall down her cheeks.
  2. to knock down
    De bokser sloeg zijn tegenstander neer.
    The boxer knocked down his opponent.
    Hij sloeg de inbreker neer met een honkbalknuppel.
    He knocked down the burglar with a baseball bat.
  3. (chemistry) to precipitate
    Het zout sloeg neer uit de oplossing.
    The salt precipitated out of the solution.
    Door de reactie sloeg een vaste stof neer.
    A solid precipitated as a result of the reaction.
  4. (chemistry) to condense
  5. to choke, suppress

Inflection
Inflection of neerslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive neerslaan
past singular sloeg neer
past participle neergeslagen
infinitive neerslaan
gerund neerslaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sla neersloeg neerneerslaneersloeg
2nd person sing. (jij) slaat neersloeg neerneerslaatneersloeg
2nd person sing. (u) slaat neersloeg neerneerslaatneersloeg
2nd person sing. (gij) slaat neersloegt neerneerslaatneersloegt
3rd person singular slaat neersloeg neerneerslaatneersloeg
plural slaan neersloegen neerneerslaanneersloegen
subjunctive sing.1 sla neersloege neerneerslaneersloege
subjunctive plur.1 slaan neersloegen neerneerslaanneersloegen
imperative sing. sla neer
imperative plur.1 slaat neer
participles neerslaandneergeslagen
1) Archaic.

Derived terms

Descendants
  • Afrikaans: neerslaan
  • Negerhollands: slaa neer

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.