neerdalen

Dutch

Alternative forms

Etymology

From Middle Dutch nederdalen. Equivalent to neer (“down”) +‎ dalen (“to descend, to go down”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈneːrdaːlə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: neer‧da‧len

Verb

neerdalen

  1. (intransitive) to descend, to go down

Inflection
Inflection of neerdalen (weak, separable)
infinitive neerdalen
past singular daalde neer
past participle neergedaald
infinitive neerdalen
gerund neerdalen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular daal neerdaalde neerneerdaalneerdaalde
2nd person sing. (jij) daalt neerdaalde neerneerdaaltneerdaalde
2nd person sing. (u) daalt neerdaalde neerneerdaaltneerdaalde
2nd person sing. (gij) daalt neerdaalde neerneerdaaltneerdaalde
3rd person singular daalt neerdaalde neerneerdaaltneerdaalde
plural dalen neerdaalden neerneerdalenneerdaalden
subjunctive sing.1 dale neerdaalde neerneerdaleneerdaalde
subjunctive plur.1 dalen neerdaalden neerneerdalenneerdaalden
imperative sing. daal neer
imperative plur.1 daalt neer
participles neerdalendneergedaald
1) Archaic.

Derived terms
  • neerdaling

Descendants
  • Afrikaans: neerdaal
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.