mylleri

Ingrian

Etymology

Borrowed from a Germanic language, ultimately from Proto-West Germanic *mulīnārī.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmylːeri/, [ˈmylʲːe̞rʲ]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈmylːeri/, [ˈmylːe̞ri]
  • Rhymes: -ylːerʲ, -ylːeri
  • Hyphenation: myl‧le‧ri

Noun

mylleri

  1. miller

Declension

Declension of mylleri (type 5/vahti, no gradation)
singular plural
nominative mylleri myllerit
genitive myllerin mylleriin, myllerilöin
partitive mylleriä myllerijä, myllerilöjä
illative myllerii myllerii, myllerilöihe
inessive mylleriis mylleriis, myllerilöis
elative myllerist mylleriist, myllerilöist
allative myllerille mylleriille, myllerilöille
adessive mylleriil mylleriil, myllerilöil
ablative myllerilt mylleriilt, myllerilöilt
translative mylleriks mylleriiks, myllerilöiks
essive myllerinnä, mylleriin mylleriinnä, myllerilöinnä, mylleriin, myllerilöin
exessive1) myllerint mylleriint, myllerilöint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 324
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.